LUCY. is

Rauw.
Humoristisch.
Wrijvend.


Maakt maatschappelijke kwesties tastbaar door middel van documentair theater.




Als jonge maker en zzp’er ben je vaak aan het werk binnen artistieke kaders en wensen van opdrachtgevers. Theatermakers Janneke Bruggink en Rozan Vergeer delen de drang om meer te werken vanuit hun eigen artistieke motor. De gemeenschappelijke drijfveer om vóór en mét mensen een hoogwaardig artistiek product te maken waarin een maatschappelijke kwestie centraal staat brengt ons bij elkaar.
LUCY. brengt beweging, tekst en beeld samen en komt zo tot fysieke beeldtaal. Deze vertaalslag van persoonlijk vraagstuk naar artistiek product wordt door acteurs en/of door de ervaringsdeskundigen zelf gespeeld. Zo biedt LUCY. hen de kans om maatschappelijke kwesties te belichten. Onze intrinsieke motivatie en nieuwsgierigheid brengt ons niet tot, maar over de drempel. We deinzen niet terug voor de rauwe verhalen die echt zijn.


‘Voorstellingsvermogen is belangrijker dan kennis’
– E i n s t e i n

LUCY. is niet alleen te zien in de entertainmentwereld van theaters en festivals. LUCY. creëert ook een ervaring daar waar je het niet gauw verwacht. Men ziet LUCY. waar men verbeelding en zeggingskracht nodig heeft om gesprekken op gang te brengen. Daar waar LUCY. deze groepen vinden zal, daar zal LUCY. zijn. Denk naast theaterzalen en festivals aan plekken als: cafés, congressen of wachtkamers. LUCY. schakelt tussen wetenschappelijke en gevoelsmatige kwesties, tussen hoofd en hart en vormt dit in een artistiek product. Wil je meer weten of samenwerken? Stuur ons een bericht via ‘LUCY. contact’.

Liefs, 

Janneke Bruggink

Martien Bruggink

Rozan Vergeer

Trieneke Verbeek

Janneke Bruggink (1986) behaalde in 2009 haar master Pedagogische Wetenschappen en in 2015 studeerde Janneke af aan de opleiding Docent Theater in Leeuwarden. Het pedagogische aspect maakt dan ook altijd onderdeel uit van haar werk als theatermaker. Zo studeerde Janneke af met ‘Verloren in woorden’, een voorstelling waarbij mensen met Afasie en Apraxie centraal stonden.

‘Met theater wil ik de dagelijkse werkelijkheid van kwetsbare doelgroepen laten zien en op deze manier hun verhaal vertellen’

Naast theater heeft Janneke haar hele leven gedanst; ook dit zal je in haar werk terugzien. Ze vindt beweging en lichamen een krachtig middel om een bepaalde boodschap over te brengen. Bij Janneke vormen echte verhalen, van echte mensen altijd het startpunt voor het maken van een nieuwe voorstelling.

Martien Bruggink (1993) studeerde in 2017 af aan de opleiding Docent Theater in Leeuwarden. Daar kwam ze erachter dat haar grote passie voornamelijk bij het spelen ligt. Door theater hoopt ze een stem te geven aan mensen die hun eigen verhaal niet durven of kunnen vertellen.

Met theater wil ze mensen aan het denken zetten door onderwerpen in een ander perspectief te belichten. Daarnaast vindt Martien het belangrijk om bij het maken en spelen van voorstellingen vanuit de mens en hun persoonlijke verhalen te beginnen.

 ‘Bij een gesprek kan ik al getriggerd worden om na te denken over mijn kijk op de wereld’

Martien danst sinds haar elfde en ook bij Martien kun je bij het theatermaken danselementen terug zien.

Rozan Vergeer (1990) is in 2015 afgestudeerd aan de opleiding Docent Theater in Leeuwarden. Na twee lange reizen door Autralië en Centraal/Zuid-Amerika zoekt ze verhalen nu dichter bij huis. Volgens Rozan zit theater juist in het dagelijks leven en ligt een vertrekpunt voor een nieuwe voorstelling vaak gewoon voor het oprapen. Hoe? Door je te blijven verwonderen.

‘Als theatermaker hoop ik mensen de dingen te laten zien die ze niet konden, wilden of durfden zien’

Rozan heeft altijd hoge energie in haar werk en is naar eigen zeggen ongeduldig, al is dit vaak de motor om er alles uit te willen halen. Met LUCY. hoopt ze nog dichter bij haar eigen kracht als theatermaker te komen.

Trieneke Verbeek (1990) vond na het afstuderen aan de opleiding Artiest Dans de verrijking in theater. Ze zal bij het creëren van materiaal altijd op zoek gaan hoe theater, beeld en beweging elkaar het meest kunnen versterken. Deze vorm gaat rechtstreeks naar het hart. Trieneke gebruikt deze stijl het liefst om maatschappelijke kwesties aan te kaarten.

‘Theater geeft ons de kans om met een kritisch oog naar de maatschappij te kijken om er vervolgens om te lachen, te huilen of om er überhaupt iets van te vinden’

Zo hoopt Trieneke mensen in beweging te brengen. Dat kan een andere gedachtegang zijn, bewustwording of letterlijk in actie komen. Al is het maar klein aantal personen dat nadenkt over het thema, met elkaar in gesprek gaat of geroerd het theater uitloopt.